วันพฤหัสบดีที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2560

【ECO】Thank you for my best memory

ฮือ... วันนี้เศร้ามากๆ.....

ชื่่อโพสต์ก็บอกอยู่แล้วเนอะ....

วันนี้เลยจะมาแปะภาพเล่นๆเฉยๆค่ะ เป็นความทรงจำไว้ดูในอนาคต... 😭😭😭


ถ่ายรูปตัวละครเล่นๆนิดหน่อยที่เกาะดัมตี้..
มีแต่ตัวใหม่ๆ....



คนอายุมากหลงมาตัวนึง...


ถ่ายรวมอีกครั้งค่ะ ❤


สิ่งที่ทำเป็นสิ่งสุดท้ายกับเพื่อนก่อนปิดเกมค่ะ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ


เล่นกับเพื่อนเสร็จก็มาเค้าท์ดาวน์รอเกมปิด.. มาส่งลูกสาวน่ะน้า...


ใจหายมากๆ...


อ้อ.. หน้าเว็บถูกปรับไปตามที่แจ้งไว้นะคะ.. แถมไปก่อนเกมซะด้วย...


ทีมงานเลื่อนเวลาปิดให้5นาที... ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ
จะร้องไห้แล้ว ฮือ... 


จะว่าไป เราอัดวิดีโอเค้าท์ดาวน์ด้วย ขอเวลาอัพโหลดซักครู่นะคะ 


VDO



----------------------------------------------------------------------------------

ตามตรงเลยค่ะว่าจุก พูดไม่ออกจริงๆ...
โค่เป็นเกมแรกที่เราเล่นแล้วเล่นนานติดกันขนาดนี้...

ถึงแม้ว่าเราจะเป็นผู้เล่นที่มาเล่นช้ากว่าคนอื่นไปนิด(ด้วยความที่สมัยที่อายุเรายังไม่มาก... อ่ะนะคะ...)

จะว่าไป มีหลายคนสงสัยน่าดูเลยว่า ไหมนิก้าอายุเท่าไหร่กันน้า?
จะขอตอบในนี้เลยค่ะว่า ปัจจุบัน(31/8/2017) ยังอายุ16อยู่เลย แต่วันเกิดเราเดือนธันวานะคะ เพราะฉะนั้นปีนี้17ค่ะ ฮาาาา

เอาล่ะค่ะ จะขอรำลึกอดีตหน่อยเนอะ มันเศร้าจริงๆ...

เมื่อก่อนราวๆ2010... พี่ชายเราลองแนะนำให้เราเล่นเกมนี้ดูค่ะ... แต่ว่าเล่นได้ซักพักก็เลิก เพราะว่าต้องย้ายบ้านแล้วที่อยู่ใหม่ไม่มีอินเทอร์เน็ตให้เล่นค่ะ... แต่ก็จำโค่ได้...

ซึ่งพอเข้าปี2011เราก็เลยได้ใช้อินเทอร์เน็ต(เพราะย้ายกลับมาบ้านเกิด..) ก็เกิดคิดถึงเกมนี้เข้า ก็เลยเข้าไปอัพแพทแล้วเข้าไปเล่นเกม.. ตอนนั้นเคยสร้างตัวละครไว้ แต่สุดท้ายลบสร้างใหม่..

โดยใช้ชื่อว่า "poppyron" ในเซิฟทาโกะยากิค่ะ

อาชีพเลือกตามความอยากในการเปลี่ยนคลาสในคลาสแรก นี่เห็นแม่ค้าแค่ส่งของก็เลยเล่นแม่ค้า ถถถ

เล่นได้ไม่ถึงครึ่งปี โค่ไทยประกาศปิดเซิฟ.. เงิบกินเลยทีเดียว...

ช่วงใกล้ๆปิดเกมก็มารับของฟรีตามประสา แต่น่าเสียดายที่เราSSไปไม่เยอะ ตอนนี้ภาพไม่เหลือเลย...

พอหลังเกมปิดก็หาเซิฟเถื่อนเล่นน่าดู แต่ก็เบื่อมาก จนทนไม่ไหวเมื่อราวๆต้นปี2013

ก็เลยเฟ้นหาเซิฟจริงเล่น ตอนนั้นที่หาข้อมูลเจอเหลือแค่เซิฟฮ่องกงกับญี่ปุ่น...
ตอนนั้นกลัวการเล่นเซิฟญี่ปุ่นมากๆ ก็เลยเล่นของฮ่องกงไปพลางๆ

ใช้ชื่อตัวละครว่าpoppyronเช่นเดียวกันค่ะ...

พอเล่นฮ่องกงไปซักพัก ก็มีเพื่อนมาชวนไปญี่ปุ่น ตอนแรกก็กลัว แต่สุดท้ายก็ตามๆไป...
พอเข้าไปเซิฟญี่ปุ่นก็ต้องคิดชื่อตัวละครให้ดูดี ไม่ให้โดนจับได้ ณ สมัยนั้น..

ให้เพื่อนช่วยคิด แล้วเพื่อนก็ตอบมาว่า 「マイニカ(Mainika)」
ตอนแรกๆเพื่อนเรียกก็รับไม่ได้ แต่หลังๆมาดันถูกใจจนเป็นชื่อประจำซะงั้น ถถถ

แต่หลังจากเราเล่นเซิฟญี่ปุ่นไม่นาน เซิฟฮ่องกงก็ประกาศปิดเซิฟซะงั้น ตอนนั้นนี่สะพรึงมาก แต่ก็เข้าไปร่วมอีเว้นท์วันสุดท้ายอยู่ดี... แต่จำได้ลางๆว่าไม่วันสุดท้ายก็ใกล้ๆก็ไปตีช็อคโกแลตบนเกาะไทนี่ขำๆด้วยค่ะ ฮา

เราก็เล่นเซิฟญี่ปุ่นไปเรื่อยๆ จนปลายปี2013เราได้เห็นเพื่อนเราสร้างบล็อกกันหลายคนมาก
เลยทำให้คิดถึงความฝันตัวเองสมัยประถมว่า เออเนี่ย เราเองก็เคยอยากสร้างเว็บไซต์ของตัวเอง แต่ความสามารถมันไม่ให้ ก็เลยไม่ได้ทำซักที 

จนได้มาเห็นเพื่อนใช้blogspotกัน ก็เลยถามรายละเอียดนิดหน่อย และเป็นที่มาของบล็อกแห่งนี้ซึ่งเป็นเหมือนบ้านหลังที่2ของเรานั่นเองค่ะ ^ ^)//

เราเองก็เขียนมาเรื่อยๆ ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่คอยติดตามกัน

แล้วเราเองก็ใช้ชีวิตชิวๆที่เซิฟญี่ปุ่นเรื่อยๆ จนเกมปิดนี่แหละค่ะ

น่าเศร้าจริงๆ...

ระยะเวลายาวนาน7ปี... ถึงจะไม่เท่าคนอื่น แต่ก็รักเกมนี้มากๆเหมือนกันค่ะ

เป็นเกมที่ทำให้เราเล่นด้วยความสนุกสนานด้วยใจจริงมายาวนานมากๆ

เป็นเกมที่เราได้พบปะกับคนดีๆมากมาย และคนที่แปลกๆมากมาย

เป็นเกมที่ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นหัวใจ เวลาที่เราได้สัมผัสกับระบบเกมนี้...

เป็นเกมที่ทำให้เราได้รู้สึกว่า [เออนี่! ต้องหัดอ่านภาษาญี่ปุ่นนะ]

เป็นเกมที่ทำให้เราสามารถอ่านฮิรางานะออกได้ทั้งหมดเพราะความเปิดใจในการเล่นและไม่อ้างว่า [อ่านไม่ออก] ค่ะ

และขอบคุณสำหรับหลายๆอย่างมากๆค่ะ

โดยเฉพาะหน้าบาดเจ็บของฮัสต้า น่ารักมากค่ะ ฮุฮุ 💛

---------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------
-----------------------------------
-------------------------
--------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น