สวัสดีค่า ไดอารี่(บทความ)นี้ น่าจะเป็นไดอารี่ที่มีภาพเยอะที่สุดเท่าที่เคยเขียนบทความและไดอารี่มาแล้วล่ะค่ะ
เพราะในไดอารี่นี้ จะเป็นการตะลอนมั่วซั่วในเมืองคามายบริคค่ะ
หลังจากที่เจ้าของบล็อกเหนื่อยล้ากับการบ้านมามาก ก็เลยอยากมาวิ่งเล่นในคามายแก้เครียด ก่อนที่จะอ่านหนังสือสอบปลายภาคค่ะ
และแน่นอนว่า มันคือตะลุยมั่วซั่ว มันหาแก่นสารอะไรไม่ได้เท่าไหร่ จึงจัดอยู่ในหมวดMainika's Diaryแต่ใส่"(ECO)"ไว้ค่ะ
และเนื่องจากมันไร้สาระและหาแก่นสารไม่ได้ ถ้าใครไม่ชอบอะไรที่มันไร้สาระและเสียเวลาแบบนี้ ไม่แนะนำให้อ่านต่อจากนี้ค่ะ เชิญกด x ไปได้เลย
และเนื่องจากเจ้าของบล็อกไม่เคยเขียนอะไรที่มันไร้สาระและแก่นสารขนาดนี้มาก่อน การพิมพ์อาจจะดูแปลกๆไปนะคะ เพราะมันไม่ชิน...
การไหว้เป็นมารยาทที่ดีนะคะ~ |
และชื่อที่ทราบกันดีก็คือฟลูออรีน
โดยเจ้าของบล็อกจะขอเรียกฟลูซังนะคะ ~
................
....
..
.
สำหรับลูกธนูที่เตรียมให้ฟลูซังนะ ก็มีในคลังมากมาย แต่ปกติแล้ว เราจะพกธนูไปตามน้ำหนักตัวละครเลยค่ะ เหลือเท่าไหนใส่เท่านั้น แต่ขั้นต่ำคือพกไป999ดอกค่ะ~!
หลังจากกอบธนูในคลังไปแล้ว
คามายสามารถไปได้หลายวิธี(?) เอาเป็นว่า ถ้าจะบอกจุดที่บินไปคามาย(แคมป์)ได้ จะมีอยู่2จุดค่ะ
คือ...
1.บินจากเกาะทองก้าไป โดยจะเสียครั้งละ5000Gค่ะ
2.บินจากเกาะฟูชิกิไป แต่จำเป็นต้องผ่านซาก้า18ก่อนค่ะ และไปกลับฟรีระหว่างฟูชิกิกับคามายแคมป์ด้วยค่ะ
สำหรับแถบสีฟ้าที่เห็นตรงอก มือขวา และเสื้อ คือระบบสิ่งโดยใช้พาร์ทเนอร์สิงค่ะ โดยพาร์ทเนอร์ที่สิงได้จะไม่ครบทุกตัว แต่ส่วนใหญ่จะสิงได้ แต่ไทนี่ซีโร่สิงไม่ได้นะคะ ฮา |
กลับมาลองเช็คลูกธนูอีกทีค่ะ สภาพตามที่เห็น เราซื้อระหว่างทางด้วยนะคะ ฮา
และมีสองสิ่งที่สามารถช่วยเราได้เมื่อเราเข้าทะเลทรายค่ะ
ซึ่งสองอย่างที่ว่าคือนกหวีดค่ะ แต่สีเหลืองไว้เรียกกลับแคมป์ ส่วนสีฟ้าไว้ไปโอเอซิสค่ะ
/ซิ่งเจ้าของบล็อกไม่ต้องใช้ เราโหดค่ะ แผนที่ทะเลทรายคามายจะฝังอยู่ในหัวอยู่แล้ว ฮา
ดอกละ1000Gค่ะ |
และแล้วเราก็เข้ามาทะเลทรายจนได้ค่ะ รอบๆก็ตามที่เห็น ถ้ามาครั้งแรกคงมึนๆ
ระหว่างทางก็มีมอนกากๆให้ตี
แล้วเราก็วิ่งเข้าเมืองจนถึงตอนเย็นเช่นเดียวกันค่ะ อันนี้เหมือนจะเป็นความผิดพลาดนิดหน่อย
แล้วก็มีมอนกากๆให้ตีเหมือนเดิม
กากอะไร ทำไมฟลูซังถึงตีลงแค่หมื่นกว่า.... |
มีเวลอัพระหว่างทางด้วย...
อ้อ พาทเนอร์ที่สิงเราจะได้EXPด้วยค่ะ แต่จะหารๆกันไป
หลังจากที่เดินตรงมาเรื่อยๆ เนื่องด้วยความชำนาญ ก็เข้าสู่แมพตัวเมืองอย่างรวดเร็วค่ะ /ยิ้มกริ่ม/
ถึงจะผ่านมาสามปีครึ่งกว่าๆแล้ว แต่ไม่ว่าเราจะมากี่ที ก็รู้สึกว่าแผนที่นี้ก็ยังสวยค่ะ~ |
เนื่องด้วยเป็นตัวละครที่มาครั้งแรก แถมพาทเนอร์ไม่มีชุบ และรักตัวกลัวตาย จึงได้ทำการเซฟเป็นอันไม่สิ้นสุด----
และเราก็ไปใช้บริการอูฐพาเที่ยวกัน(?)
ข้างบนสุดคือไม่ไปไหน 東คือตะวันออก 西คือตะวันตก และบรรทัดล่างสุดคือขึ้นมาบนสุดค่ะ |
บรรยากาศด้านบนสุดค่ะ สวยงาม |
และระหว่างนั้น เราได้เห็นกับประตูหลังนี้ จึงได้เกิดความอยากไป และทำให้ไดอารี่นี้ มีความยาวมากค่ะ...
แน่นอนว่า ใกล้ๆแถวภาพก่อนหน้านี้ มีทางเข้าดันเจี้ยนค่ะ เราก็เข้ามาโลด และบังเอิญเจอมอนเตอร์ต้อนรับอีก
ดูไอเทมที่ดรอปสิ....
วิ่งมาเรื่อยๆค่ะ
แมพที่จ๊ะเอ๋เป็นแมพแรก มีความมึนงงค่ะ
แถมเดินไปเดินมา เจอเหว---- เอ้ย แผนที่เข้าแมพต่อไปเรื่อยๆค่ะ แผนที่ดันเจี้ยนนี้ซับซ้อนมาก
แล้วเราก็มาเจอแมพที่คุ้นเคย...
อันที่จริง แผนที่นี้ เราคิดว่า เป็นแผนที่ที่ดูสวยและอลัง(?)ที่สุดในดันเจี้ยนนี้แล้วค่ะ เพราะเป็นบันไดลงเรื่อยๆหลายชั้นมาก แถมมีอะไรที่มันคล้ายๆกับน้ำตกทะเลทรายระหว่างเดินด้วยล่ะค่ะ
มันทำให้เรานึกถึงวันเก่าๆที่เราเคยมาแผนที่พวกนี้เพื่อถ่ายเนื้อหาลงบล็อกเลยค่ะ...
อันที่จริง เราจำได้ว่า ในแผนที่นี้จะมีจุดที่สามารถไปที่จุดสุดท้ายในการทำเควสsaga18อยู่ สงสัยคงต้องลองกลับมาทำและทำฉบับRe-makeและล่ะค่ะ |
แต่แน่นอนว่า ไม่วายเจอมอนเตอร์ ก็ต้องรุมกระทืบต่อไป
แต่เนื่องด้วยเราหาสาระจากแผนที่ตะกี้ไม่ได้แล้ว จึงเข้าวาปฟ้าในแผนที่นั้นและโผล่มาเป็นเหมือนแผนที่ในภาพนี้ค่ะ...
เมื่อไหร่มอนจะเลิกรุมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!
อ่ะจ่ะอ่ะ... ทะลุได้ด้วยค่ะ!?
ทะลุเรื่อยๆค่ะ
และในที่สุดก็มาณ จุด ที่ขายของได้ซักที
สารภาพว่าเพลียมากค่ะ เพลียขั้นสุด เราเริ่มเหนื่อยแล้ววว
มาดูของค่ะ...
ราคาคือที่สุด แต่สวยงามดีค่ะ แต่เราลืมดึงมา ssมาแล้วลืมดึง ๕๕๕๕๕๕
หินที่เก็บได้คราวนั้น เอามาทำเสื้อได้ซะงั้น....
ยังไม่วายมีอูฐมาบริการให้เหมือนเดิม
มีที่ขายลูกธนูด้วยล่ะ ซื้อมาตุนเพิ่มโลด!
ระหว่างเดินไปหาNPCเล่นๆ สวยดีค่ะ
NPCตัวนี้ ถ้าจำไม่ผิด ที่สะพายเป้ จะเป็นตัวที่พาเราทำเควสเริ่มต้นของอนาเธอร์ด้วยค่ะ |
เริ่มชักจะเหนื่อยใจล่ะ...
และแล้วเราก็ออกวาปตามภาพเพื่อไปเจออะไรใหม่ๆ~
เอ๋~? คราวนี้ทางเริ่มเปลี่ยนไปแล้วค่ะ
เอ๋!! ทำไมโผล่มาแบบนี้ซะงั้น!?
ลองกวาดมุมดูรอบๆค่ะ~ |
หลังจากที่ทะลุได้หลายๆที่ จึงใช้ทะลุให้เป็นประโยชน์ และคราวนี้เราก็มาอีกฝั่งบ้างค่ะ
กลับ-มา-ที่-เดิม!!
อยากจะกดปิดเกมซะจริง!!
ก็เลยซิ่งหนีออกอีกฝั่งซะเลย!
(อันที่จริง ถ้าสังเกตดีๆ มาคนละทิศกันแล้วนะคะ พึ่งมาสังเกตตอนพิมพ์...) |
แน่นอนว่า มันก็ต้องออกมาที่เดิมอยู่แล้ว ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ท้อแล้ว ฮือ
เราก็ชนแมพเหมือนเดิม แน่นอนว่า สภาพเริ่มใกล้ตายแล้ว ฮือ
วิ่งวนไปมา หลงทางอยู่ในดันเจี้ยน แผนที่ก็ไม่เปิดดู แล้วมันจะออกได้เยี่ยงไรเล่า!
..........................................
.....................
.........
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เอ๊ะ! แต่พอลองมาสังเกตแผนที่ดูดีๆแล้ว มันมีทางออกอีกสองทางที่เรายังไม่ได้ลองค่ะ
เลยพยายามชนกำแพงเรื่อยๆ...
แล้วเราก็พบกับ...
...........................................
........................
...........
....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แสงสว่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~~~~~~~~~~~~~~~~~~
กรี๊ดร้องหนักมากค่ะ ในที่สุดก็ได้เจอกับทางออก!
และสภาพหลังได้ออกมาค่ะ
หลังช่วงนี้เจ้าของบล็อกหนีไปอู้ซักพัก และกลับมาSSต่อด้วย (......)" |
เราก็เจอNPCมากมายหลายตา
เจอป้ายเตือน
และเจอซากบันได...
ข้อล่างคือไม่ลงไปค่ะ (เพราะลงไปแล้วมันขึ้นไม่ได้) |
และได้มองบ้านที่ยังไปไม่ถึง...
เอ่อ... ลืมไปเลยว่าหาบ้านอยู่
สงสัยคงต้องลุยต่อแล้ว....
ก็วิ่งเข้ามาทางเดิม แต่คราวนี้เจ้าของบล็อกอินดี้วิ่งทะลุกลางเลยค่ะ ปกติมันต้องเข้ามุม แต่ครั้งนี้ขี้เกียจจัด
และก็กลับเข้าสู่แผนที่แรก ขอตัวมานั่งพักณ จุดตรงกลางของแผนที่แรกก่อนนะคะ มอนไม่รุม~
แอบมองวิวห่างๆ~
และก็วิ่งวนไป จนมาอีกฝั่งค่ะ เหนื่อยมาก ขี้เกียจSSแล้ว ฮา
และเนื่องจาก วิ่งยังไงก็ไม่เจอบ้านซักที เลยขอบายค่ะ...
เป็นซากบันไดที่สุดๆไปเลย...
แล้วเราก็ได้เห็นคนโบกมือกัน(?)
เจอวาปต้องสงสัยค่ะ(?) เข้าไปโลด----
เอ่อ เรื่องนี้ฟลูซังจะไม่ยุ่งค่ะ....
แล้วเราก็เดินมาเจอNPCที่กำลังอู้อยู่...
ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ~~~!!
อ้าวไม่ตื่น..
อ้าว~~!?
ทำไมทำกันแบบนี้ ทะลุได้แบบนี้เลยหรอ!?
ลองเข้าไปดูค่ะว่าจะเจอกับแผนที่แบบไหน...
แล้วผลสรุปก็คือ.....
.........................................................
........................................
.....................
.........
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แมพเดิมอีกแล้ว(โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!)
เราจึงทำการตัดสินใจพอ และออกมาจากดันเจี้ยนอันซับซ้อนนี้ในที่สุดค่ะ
และระหว่างนั้น~ พาตัวละครไปพักผ่อน(?)
เจอวาปน่าสนใจด้วยค่ะ~ ไปขอที่อยู่อาศัยกัน~
อ้าวไม่มีคนอยู่ จะแอบนอนดีไหมนะ~?
ช่างมันค่ะ เจ้าของบล็อกเพลีย ให้ตัวละครนอนตรงนี้แหละ----
และก็ตื่นมาบิดขี้เกียจ----
บ๊ายบายคามาย~ เรารู้สึกดีใจมากๆค่ะที่ในที่สุดก็หาเวลาอันน้อยนิดมาแวะที่นี้ได้ และเนื้อหาก็ไม่มีแก่นสาระอะไรซักอย่างเลยนอกจากเวิ่นเว้อไปเรื่อยตามที่บอกค่ะ....
และที่หลายๆท่านทราบกัน บริการของคนนี้ เขาว่ากันว่า ถ้าขึ้นจากในเมืองกลับไปแล้ว ในตอนขามาจากแคมป์อีกครั้ง จะสามารถขึ้นรถของคนนี้มาได้ค่ะ
แต่เสียเงินเหมือนเดิมนะคะ
และเราก็กลับมาถึงแคมป์
กระโดดลงทะเล ตู้ม!
จบค่ะ เหนื่อยมาก บาย
--- ไหนสาระ? ----
-- จากใจเจ้าของบล็อก --
ตอนแรกว่าจะพาตะลอนทะเลทรายกับโอเอซิสด้วย แต่เนื่องจากมันเหนื่อยมาก เพราะแค่เข้ามาแวบโหยหาอดีตเก่าๆค่ะ
ถ้าใครบังเอิญอ่านอะไรที่มันไร้สาระแบบนี้แล้วไม่พอใจ ก็ขออภัยด้วยนะคะ ^ ^)""
เจอกันบทความหน้าค่ะ!
-----------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
--------------------------------
--------------
---
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น